dementie
mijn handen in het water....
Al boenende de herrineringen weg...
zij was het al lang weer vergeten....
eerste stuurde ze mij nog weg
Reacties op dit gedicht
| Esther36: | Zondag, november 06, 2011 14:54 |
| Mooi verwoord! | |
| mucho: | Zaterdag, november 05, 2011 19:12 |
| ik piep nooit alles loopt gesmeerd ik ga de kasten een beurt geven en mezelf vergeten |
|
| balance-bianca86: | Zaterdag, november 05, 2011 18:55 |
| piepende wagens leven het langst! Mucho | |
| mucho: | Zaterdag, november 05, 2011 17:51 |
| ik heb een bakfiets met floppies al me geheugen staat erop denk je dat iemand het nog leest voor ik mezelf het pad af stuur nu effe lekker gek doen, het mag, ik ben oud als een deur:D |
|
| mucho: | Zaterdag, november 05, 2011 17:50 |
| was ik hier gister hier niet ook al ben jij martha je komt me zo bekend voor bakfiets met kinderen zo word je groot, balance:D |
|
| balance-bianca86: | Zaterdag, november 05, 2011 14:48 |
| ik ben je grootmoeder op een bakfiets Mucho, dat je dat nou nog niet weet. DEMENTIE?? | |
| Fairouz: | Zaterdag, november 05, 2011 11:24 |
| marta hill schrijft net een verhaal over dit onderwerp. maar ook graag hier even gelezen. zonnige groet, Fairouz |
|
| mucho: | Zaterdag, november 05, 2011 11:00 |
| wie ben jij wat doe je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: balance-bianca86 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2011 | ||
| Thema's: | ||