dan
heel stil
zonder dat iemand het ziet
verlaat een traan mijn oog
een klein beetje van het grote verdriet
dat kan nu ook
want de regen stroomt over mijn hoofd
ik hou van de regen
dan mag ik huilen heb ik mezelf beloofd
maar verder mag niemand zien
wat een storm het in mijn hoofd is
en heeft niemand door
dat ik langzaam mijn leven uitwis
van binnen is weinig meer over
is alles al dood gegaan
maar met heel veel moeite
kan mijn masker blijven staan
ooit komt een tijd
dan is het voorgoed voorbij
daar leef ik naartoe
dan ben ik eindelijk weer vrij
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Woensdag, april 08, 2015 14:19 |
| en de vrijheid zal er zijn echt een mooi dicht triestig en toch ergens hoop |
|
| LittleDreamer3: | Maandag, november 07, 2011 22:40 |
| Kippenvel.. Heel mooi! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *only-tears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2011 | ||
| Thema's: | ||