Ik ploeter door de wanhoop,
Die me aanvliegt en verstikt,
Dat doe ik met een reden,
Al lijkt het soms getikt.
Niet teveel en niet te vaak,
Ik wil ook graag lol in ’t leven,
Sta ik steeds met knikkende knietjes,
Op het punt om op te geven.
Maar ik vecht door, wel met beleid,
Want de prijs is “depressief”,
En daarvoor vind ik mezelf,
Inmiddels iets te lief.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2011 | ||
Thema's: |