Drijfzand.Het vergat als een omhelzing die tussen gesloten lippen een fluistering behouden hield. Verloren momenten naar buiten vocht om als mantra woordeloos in herhaling te vervallen, iets met wervelwinden die door hoofden razen. Het blinkt, glimt en breekt zich naar buiten toe. Een waterval die zich door emoties meandert, om uiteindelijk aan de andere zijde korrels zand neer te leggen.
| arie: | Zondag, november 13, 2011 09:45 |
| Uiteindelijk, is er toch een solide basis X |
|
| mucho: | Zaterdag, november 12, 2011 21:53 |
| tjongejongetongenjongetjonge ik vergat bijna hoe het voelde een hap zand voor de kiezen en als je tanden die uitvallen tussen het mompelend wegzakken gewoon mooi, of toch anders. hoe zal ik het zeggen:) |
|
| Auteur: Marina van Vledder | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2011 | ||
| Thema's: | ||