Dat schommelbankje
het is laat in de avond
maar ik zie het licht branden
zal er komen
ook al duurt het nog even
want ik zie dat bankje weer
het schommelt door de mist
mijn voeten zweven door de kou
alles lijkt terug te komen
zo jong
en toch al duizenden boeken verhalen
teveel kan het nog niet zijn
want we gaan maar door en door
kijk even opzij
het licht is gedoofd
dus ik schommel gewoon verder
het word vanzelf weer dag
sterren zijn niet meer te zien
wat er voor of achter me gebeurd
gaat aan me voorbij
duisternis schemert door het schommelen
en ik ga steeds hoger
telkens weer
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Maandag, november 14, 2011 19:29 |
| Richard schommelen op het bankje buiten, misschien een ideetje voor thuis in de kamer een schommelstoel, nog warm ook mooi schrijven hoor, ik mijmerde maar wat warme groet Cobie prettige avond |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2011 | ||
| Thema's: | ||