Engeltje
Als ik zo alleen op mijn kamer zit,
gebeurd het zo vanzelf,
wou ik dat ik dood was,
zo´n hele mooie elf.
Of zo´n engeltje ergens hoog in de lucht,
zo eentje die altijd vrolijk is,
zo eentje die nergens vor vlucht.
Zo eentje met vleugels van zijde,
zo eentje die pijn kan vermijden,
zo eentje met een vrolijke mond,
zo eentje die is gezond.
Zo eentje die altijd lacht,
zo eentje die geen pijn heeft in de nacht.
Dan zou ik me voelen o zo blij,
zou ik mezelf weer zijn,
dan ben ik eindelijk weer vrij....
gebeurd het zo vanzelf,
wou ik dat ik dood was,
zo´n hele mooie elf.
Of zo´n engeltje ergens hoog in de lucht,
zo eentje die altijd vrolijk is,
zo eentje die nergens vor vlucht.
Zo eentje met vleugels van zijde,
zo eentje die pijn kan vermijden,
zo eentje met een vrolijke mond,
zo eentje die is gezond.
Zo eentje die altijd lacht,
zo eentje die geen pijn heeft in de nacht.
Dan zou ik me voelen o zo blij,
zou ik mezelf weer zijn,
dan ben ik eindelijk weer vrij....
Reacties op dit gedicht
| Sasan: | Vrijdag, juli 05, 2002 19:07 |
| Je kunt ook als mens een engeltje zijn. Mooi gedicht. Alex |
|
| wietske zijlstra: | Donderdag, mei 09, 2002 22:06 |
| inderdaad heel erg mooi | |
| *Tãnjake*: | Donderdag, mei 09, 2002 21:01 |
| prachtig gedichtje! echt waar! heel mooi geschreven!xxx | |
| cedric ryckaert: | Donderdag, mei 09, 2002 19:13 |
| heel mooi, echt waar, na elfjes zijn engeltjes inderdaad de mooiste wezens op onze aarde x cedric |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iza | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||