Fantasia
mocht ik morgen niet meer spreken
laat de stilte diep in mij
om geluid van buiten
smeken
want
ik hoor er niet meer bij
mocht ik morgen niet meer slapen
laat mijn ogen open staan
zodat de zon mij kan verlichten
bij het toch maar
slapen gaan
mocht ik morgen niet meer huilen
wees niet bang tranen zat
omdat de wereld al het water
al opgedronken had
behalve de tranen die van
mezelf waren
die vrijheid is de mijne
en een sterke kracht
die mij die afpakt
en neemt het
tot de zijne
maar de vrijheid van het leven
is mijn alles en van iedereen
dus spreek, slaap, huil en lach
ga gerust een donkere nacht in
want het wordt toch altijd
dag.
©
leny kruis
laat de stilte diep in mij
om geluid van buiten
smeken
want
ik hoor er niet meer bij
mocht ik morgen niet meer slapen
laat mijn ogen open staan
zodat de zon mij kan verlichten
bij het toch maar
slapen gaan
mocht ik morgen niet meer huilen
wees niet bang tranen zat
omdat de wereld al het water
al opgedronken had
behalve de tranen die van
mezelf waren
die vrijheid is de mijne
en een sterke kracht
die mij die afpakt
en neemt het
tot de zijne
maar de vrijheid van het leven
is mijn alles en van iedereen
dus spreek, slaap, huil en lach
ga gerust een donkere nacht in
want het wordt toch altijd
dag.
©
leny kruis
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2011 | ||
| Thema's: | ||