Bang, maar niet verslagen
Alleen met mijn angsten
Onder toeziend oog van de maan
Ben ik bang en onzeker
Over hoe nu alles verder zal gaan
Alleen met mijn angsten
Sterren verlichten mijn pad
Ben ik verdrietig en verloren
Verlies ik alle zekerheid die ik had
Alleen met mijn angsten
Omgeven door een immense schaduw
Ben ik wanhopig en somber
Zie ik de toekomst vol afschuw
Alleen met mijn angsten
In het donker van de nacht
Ben ik sterk en dapper
Hervind ik mijn kracht
Alleen met mijn angsten
Zoals het vaker is gegaan
Ben ik mijzelf, een vechter
Ga ik er volkomen tegenaan!
Onder toeziend oog van de maan
Ben ik bang en onzeker
Over hoe nu alles verder zal gaan
Alleen met mijn angsten
Sterren verlichten mijn pad
Ben ik verdrietig en verloren
Verlies ik alle zekerheid die ik had
Alleen met mijn angsten
Omgeven door een immense schaduw
Ben ik wanhopig en somber
Zie ik de toekomst vol afschuw
Alleen met mijn angsten
In het donker van de nacht
Ben ik sterk en dapper
Hervind ik mijn kracht
Alleen met mijn angsten
Zoals het vaker is gegaan
Ben ik mijzelf, een vechter
Ga ik er volkomen tegenaan!
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Dinsdag, november 15, 2011 23:21 |
| mooi mooi Lisamarie vr groet x Karin |
|
| youkie: | Dinsdag, november 15, 2011 18:59 |
| ga er voor dan kom je er door liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lisamarie | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2011 | ||
| Thema's: | ||