elke keer denk ik dat ik je ken,
uiteindelijk kom ik dichter bij.
en merk ik dat je weer veranderd ben.
hoe kan je mij dit aandoen.
waarom is het niet als toen.
ik mis je lippen ja ik mis je zoen,
hoe voel je je zelf,
hoe kan je mij dit laaten voelen.
geen enkel woord meer hoe ik dit gevoel kan benoemen.
ik had je heel mijn hard gegeven,
en heel mijn leven wou ik met je delen.
een gezin met je opbouwen.
omdat ik je vertrouwen.
waarom moet ik dit zo beleven,
ik heb je alles gegeven en je nachten lopen streelen.
ik heb je al mijn problemen verteld.
ik heb op je schouder uitgehuild.
jij was gewoon al mijn belangen,
je was alles waar ik naar verlangden.
maar ik heb dus nooit eerlijkheid van je ontvangen.
uiteindelijk woord alles anders en alles veranderd.
mijn hard op de bodem van de zee verankerd.
ik bel je nog eens op om je stem te horen,
en zeg dat het goed gaat maar het gaat niet goed want ik ben verloren.
nu heb ik jou verbannen.
en krijg ik een smsje van lieve schat ik hou nog van je.
ik heb me antwoord klaar maar twijfel of ik trug zal sturen.
ik vraag mezelf af hoelang gaat deze schit nog duren.
maar het slijt met de tijd,
en ik zeg dat ik veder kan.
maar hoe kan ik denken,
dat ik niet aan jou moet denken dan.
dus ik probeer je nu te vergeten.
maar overal waar ik kom,
kom ik je tegen.
in me gedachten ben je bij me,
je leeft nog in me.
als ik zo doorgaat woord ik gek ik moet de knoop door hakken.
maar dat ik van je hou maakt het zo lastig als de motherfucker.