Afscheid.
Onze ogen zagen jou pijn,
maar ook jou moed om door te gaan,
om te genieten en overeind te blijven staan.
Onze ogen bewonderen jou,
de kracht die je had om te vechten tegen de pijn..
alles wat je wilde was gelukkig zijn.
Jouw ogen zien jou liefdevolle man,
hulpbehoevend en de liefde van je leven,
je wilde telkens vechten en niet opgeven.
Jouw ogen zijn gericht op de mensen om je heen,
je stond voor iedereen klaar,
ook al werd alles lichamelijk zwaar.
Onze ogen vulde met tranen,
steeds weer de pijn die jou besloop,
maar toch steeds nog een beetje hoop.
Onze ogen zien jou nu,
verlost van de pijn die je hebt doorstaan,
het doet pijn maar we laten je gaan.
Jouw ogen zijn gesloten,
je hebt nu eindelijk de rust die je verdient,
rust zacht allemansvriend.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2011 | ||
| Thema's: | ||