Uw kus, mijn wieg
...
Onze lippen lagen als kussens in gevecht
Veren vlogen als vogels zonder been -
Rond, langs onbevangen wangen – dons
En aarde draaiden dansend om ons heen
Zo lagen we, tot kus - tot sloop - tot on' geveer
Uitgeblust, de lippen weken en het ronken klonk;
De nacht mij als moeder ombaarde - en een traan
Van gevederde dromen ' in slapende ogen blonk
F.
Onze lippen lagen als kussens in gevecht
Veren vlogen als vogels zonder been -
Rond, langs onbevangen wangen – dons
En aarde draaiden dansend om ons heen
Zo lagen we, tot kus - tot sloop - tot on' geveer
Uitgeblust, de lippen weken en het ronken klonk;
De nacht mij als moeder ombaarde - en een traan
Van gevederde dromen ' in slapende ogen blonk
F.
Reacties op dit gedicht
| Es: | Maandag, november 28, 2011 12:41 |
| Geraakt, ontroerd,gestreeld. Genoten van her-beleving, blinkende traan door herinnering... Nooit vergeten, altijd blijvend strelend. |
|
| Godvader: | Zondag, november 27, 2011 20:06 |
| vooral zeer fan van de eerste regel...verheugd weer wat te lezen van u gr. Yoeri |
|
| M-Rose: | Zaterdag, november 26, 2011 18:20 |
| put the blanket on the ground een wieg vr poezie man , man als daar geen toekomstmuziek inzit - veren vlogen, als vogels zonder been - merkwaardig ja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2011 | ||
| Thema's: | ||