Vlinders gevangen in mijn buik
De vlinders in mijn buik zijn nog lang niet vleugellam.
Toch weet ik, deze liefde is onmogelijk.
Weg van deze wereld wil ik zijn.
Met z’n tweeën alleen.
Want ik wil je lippen voelen op de mijne,
je handen op mijn dijen.
En toch hoop ik dat de vlinders wegvliegen,
want jij en ik in deze wereld, is niet mogelijk.
Toch weet ik, deze liefde is onmogelijk.
Weg van deze wereld wil ik zijn.
Met z’n tweeën alleen.
Want ik wil je lippen voelen op de mijne,
je handen op mijn dijen.
En toch hoop ik dat de vlinders wegvliegen,
want jij en ik in deze wereld, is niet mogelijk.
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Zaterdag, november 26, 2011 21:16 |
| onmogelijke liefde jammer:) gr eddie |
|
| verboden danseres: | Zaterdag, november 26, 2011 21:14 |
| mooi gedicht ,, ik weet precies wat je bedoelt groetjes VB |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stil-meisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2011 | ||
| Thema's: | ||