Vandaag leg ik mijn handen in je schoot
Samen houden we het verleden, en elkaar
Toch zo dichtbij, vroeger zou ik het je vragen
Me nog alleen voelen voordat je het zei
Maar vandaag houd ik jou, en die gedachte zo dichtbij
En ik vraag om niets anders meer, geef me nog even
Ik leg mijn hoofd zacht bij je neer – ik ook van jou –
Een echo, die de stilte doet doorleven
Je woorden doen mijn handen beven, en
Morgen bestaat niet meer
Slechts het nu, waarin ik wil leven
En daarna, niets anders meer
september: | Maandag, maart 30, 2015 19:21 |
Verbazend dat dit prachtige gedicht nog geen reactie kreeg. Bij deze dan. Heel mooi geschreven. Liefs | |
Auteur: -MoonFlower- | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2011 | ||
Thema's: |