Het bank-en-verzekeringswezen
Ze graaien
met hun grote gierenklauwen
angst zaaien
dode en grauwe
ogen, zien blinde leugens voor waarheid aan
intenties van een bedenkelijk allooi
wanneer ze hun vleugels uit slaan
op zoek naar de onwetende prooi
die hun onstilbare honger naar aanzien
verzacht, voor even
dan weer verder vliegen, ongezien
over het leven
van velen hier
die achterblijven in de woestijn
ze wachten op de gier
die vol venijn
het laatste restje leven wegrukt
verdrukt
uit de veiligheid
van de tijd
van nu
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Donderdag, december 01, 2011 21:43 |
| het zijn de ongestrafte criminelen die met mensenlevens spelen :( ze gaan nooit meer mijn vrienden worden .... groet ,klaas |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, december 01, 2011 19:43 |
| heel terecht een extra z van zuinigheid ingebouwd in de kop heb bij allebei de fenomenen gewerkt..de bonusfreaken van mijn bonus kon ik net nieuwe doosjes peppillen kopen om aan de steeds hogere eisen te voldoen :S |
|
| Nipster: | Donderdag, december 01, 2011 11:06 |
| krachtig verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Robby van G. | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2011 | ||
| Thema's: | ||