Lieve Mitchell
Toen ik een maand geleden,
een telefoontje kreeg.
En hoorde dat mijn,
lieve maatje is overleden.
Is mijn hart voor even,
stil gaan staan.
Liefs 16 jaar,
veel te jong om te gaan.
Ik kan het gewoon,
niet beseffen.
De woorden die je,
als laatste zei,
golven door m'n hoofd.
En krijg weer tranen,
in mijn ogen.
Maar nu heb je je rust,
je hebt een plekje daarboven.
ik hoop dat je over mij zult,
waken.
Hopelijk heb je nu minder pijn,
en voel je , je fijner daar boven,
dan dat je hier was.
You never walk alone my best!
†R.I.P Mitchell†
een telefoontje kreeg.
En hoorde dat mijn,
lieve maatje is overleden.
Is mijn hart voor even,
stil gaan staan.
Liefs 16 jaar,
veel te jong om te gaan.
Ik kan het gewoon,
niet beseffen.
De woorden die je,
als laatste zei,
golven door m'n hoofd.
En krijg weer tranen,
in mijn ogen.
Maar nu heb je je rust,
je hebt een plekje daarboven.
ik hoop dat je over mij zult,
waken.
Hopelijk heb je nu minder pijn,
en voel je , je fijner daar boven,
dan dat je hier was.
You never walk alone my best!
†R.I.P Mitchell†
Reacties op dit gedicht
| vlinder31: | Zaterdag, december 03, 2011 08:00 |
| Hee Manuu14... Prachtig gedicht. Ik ben thuis nu ook aan het dichten, ik zal het je laten lezen! Veel liefs Marieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manuu14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2011 | ||
| Thema's: | ||