relatie verbroken
van de angst weg gekropen
terug naar mijn oude ik
maar het geeft me het gevoel dat ik stik
wat nu, hoe moet het nu gaan?
ik heb geen poot om op te staan
geen huisje geen hulp
de ene rekening na de andere schuld
geen geld om van rond te komen
uitkering moet je eerst ergens voor wonen
mensen niet begrijpend dat ik niet werken kan
dan zit je hier.. en dan..?

nu stilletjes hopen op wat komen gaat
en proberen alles te verwerken maat voor maat
maar de angst vouwt zich langzaam om heen
daar waar ooit mijn hoop scheen

ik zal zien waar ik mezelf in dit leven weer naar toe breng
het is veel en dood eng
bang voor de problemen die ik maak of maken ga
blijf ik vooruit kijken en niet waar ik nu sta