stuifmeel
de lucht hangt
vol liefdesmeel.
ik zuig mijn longen vol
en word dronken
van geluk.
zaligheid
spat uit iedere porie
en bezoedelt
kille blikken rondom.
ik scheur warmte in snippers.
wazige ogen
kijken plots
helder en diep.
op het stenen hart
dwarrelen pluisjes
van ontroering.
laat de lucht
vol liefdesmeel
hangen!
voor eeuwig!
Reacties op dit gedicht
| Raar mie: | Zondag, juni 02, 2002 18:36 |
| hmm, nu da je het zegt *hatchoeeee* amaai die liefde moest er ook is uit :o) dat heb je als je zo'n mooi gedichtjes leest |
|
| Anneke Van Nuffel: | Zaterdag, mei 11, 2002 21:20 |
| verbetering 'zeug' is zuig he! liefs ann |
|
| Anneke Van Nuffel: | Zaterdag, mei 11, 2002 21:19 |
| ik ben die hooikoortspatient... en toch,morgen bij de eerste zon zeug ik mijn longen helemaal vol met je liefdesmeel of zoals ik vroeger ooit zei " al dat 'snuifmeel' blijft aan men vingers plakken" |
|
| Susanne X: | Vrijdag, mei 10, 2002 11:05 |
| Prachtig. Ik ga m'n longen ook maar helemaal vol zuigen ;-) | |
| The Wizard Of Lightning: | Vrijdag, mei 10, 2002 02:28 |
| ff welkom heten mij mede-freak.. mooi G'Diggie! Maar hoe zit het met die mensen die van dat hooi koorts gebeuren hebben? **gniffel** Tis weer laat en om nu nog naar buiten te gaan.. |
|
| Daelemans Joris: | Vrijdag, mei 10, 2002 01:35 |
| prachtig, wat een omschrijving, kvolg helemaal, zo zweverig... groetjes Joris |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, mei 10, 2002 00:29 |
| Euh, had ik per ongeluk wat laten vallen, sorry! Ahaha.. Ik dwarrel vrolijk met je mee, whiaoezzzmm.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: 8-9-tineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||