zo eens in de zoveel tijd
vraag ik me af
wie jij eigenlijk was
op oude foto's van vroeger
herken ik mezelf zo in jou
dezelfde ogen en lach
nooit in mijn leven
heb ik je ooit mogen zien
alleen je stem
hoorde ik een paar keer
tja iemand missen die ik niet ken
maar die er toch mee aan bij heeft gedragen
dat ik er ben gekomen
je vragen stellen kan ik nooit meer
en ook al weet ik verder niet wie je bent
soms doet het me breken en doet het zeer