steeds voel ik me zo erg eenzaam,
maar dan hoor je msn en staat er you naam.
maar dan kom jij en voel ik de warmte om me heen.
je verlicht mijn hard en dat laat mij leven,
maar helaas is dat soms maar voor even.
want als ik je zie kan ik echt niet meer stuk,
en dan denk ik, wat heb ik ook geluk.
voel me veel beter en denk het is voorbij,
geen enge gedachtends meer voor mij.
maar dan ga je weg en ben ik weer alleen,
geen liefhebbende personen om me heen.
niemand die me uit die put blijft halen,
dan mijn gedachtends die steeds verder dwalen.
pas als ik echt alleen ben weer ik hoe ik me echt voel,
ookal die ik op school heel de dag cool.
want tuurlijk gaat het goed en lach ik mee,
maar toch echt van binnen denk ik: nee..
dat masker van mij dat valt nog is kapot,
dan komt er naar boven wat ik verberg en schrik ik me rot.
weet niet wat ik daarvan moet verwachten,
vooral niet met al die eenzame nachten..
er komt een tijd dan vind ik een passende persoon,
misschien ben jij wel degene die ik beloon.
xxx rebecca
19:50 8december 2011