Voorschrift

Er gaat een leegte door de dagen en in dit hoofd,

er zijn hokjes met deuren tot de nok gevuld
en we moeten daaraan voorbij. Niet stil blijven staan,
deuren dicht slaan en de muren omhoog,

overleven noemen we leven en morgen,

morgen blijft een droom waarin ik niets wens.

Ik zou willen schreeuwen met schelle klanken
en ik zal niet hopen dat je het hoort,

ik mag het je niet vragen, jij onderweg naar morgen, ik zal je niet storen, geen geluid laten horen en lachen, zoals me dat staat.

Geschreven door

- Suus -

Over dit gedicht