Zoals ik nooit mijn naam heb geweten
en ik degene in de spiegel niet kan zien
zoals ik door de tijd ben bezeten
zal ik zwijgen, voor altijd, ja, zo diep
Onzichtbaar waar de fluisteringen dansen
sluit ik mijn ogen, maar ben me nog zo bewust
laat me rusten, ik ben zo vreselijk moe
ik kan geen dag meer leven zonder jou
Nooit meer zal ik je nog horen, zien, voelen
kunnen bewijzen hoeveel ik van je hou
ik hoop dat je dat wel hebt geweten
zo koud voelt mijn huid waar je me hebt gekust
Laat me liggen, vader, moeder, vriend
aan de tijden komt een eind
zoek me niet, mis me niet en huil ook nooit een traan
De stilte waar ik zo naar zocht
zal ik zwijgen, ja, ik voel het zo
nooit een thuis te hebben, ik was er nooit
er is geen plek waar ik alleen kan zijn
geen plek waar ik vind wat ik zoek
De laatste dagen werd het me steeds duidelijker
ik deed het alleen voor hen in mijn hart
ze zullen het ook zo voelen, ooit op een dag
ik lees je voor altijd in elke traan
Laat me liggen, alsjeblieft
laat me gaan.