zwart op wit
Ik zaag en ik klaag telkens opnieuw
Zwart op wit
Ik kan het niet anders
Gesproken taal kan je niet uitwissen
Papier kan je verscheuren
Papier kan je bijhouden
Het wordt luidop in je hoofd voorgelezen
En staat zwart op wit
Een gesprek zweeft en gaat verloren
Het kan gekoesterd worden
Maar zal nooit hetzelfde zijn.
Wat ik jou toevertrouw
Zal ik tegen niemand anders zeggen
Ik geef het je
Zwart op wit
Zwart op wit
Ik kan het niet anders
Gesproken taal kan je niet uitwissen
Papier kan je verscheuren
Papier kan je bijhouden
Het wordt luidop in je hoofd voorgelezen
En staat zwart op wit
Een gesprek zweeft en gaat verloren
Het kan gekoesterd worden
Maar zal nooit hetzelfde zijn.
Wat ik jou toevertrouw
Zal ik tegen niemand anders zeggen
Ik geef het je
Zwart op wit
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Maandag, december 19, 2011 19:30 |
| het worldwide web is zo persoonlijk:) |
|
| Kaatjes Tralalaatjes : | Maandag, december 19, 2011 18:27 |
| Zwart op wit hoeft niet altijd duidelijk te zijn. Je kunt er uren mee bezig zijn. Draait eindeloos het papier om en om, legt bladen van het ene stapeltje op het andere, staart ernaar, leest ze misschien, probeert ze te doorgronden, schudt het hoofd om zo weinig helderheid. | |
| De kleine Vos: | Maandag, december 19, 2011 18:26 |
| stil makend zwart wit lijkt onherroepelijk maar diep en pijnlijk sterkte en geluk Sonja Vos |
|
| ~britt~: | Maandag, december 19, 2011 12:49 |
| Mooi geschreven x ~Britt~ | |
Over dit gedicht
| Auteur: lienemie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2011 | ||
| Thema's: | ||