de poezie was een weg tussen andere

De poezie was maar een weg tussen andere. Kort zoals de andere.
Ik nam die weg.
Van wie
Ik maak een grapje. Zeg maar dat ik hem nam, per toeval.
Je moet de mythes ervan langs kunnen geven.
Ik had naar school kunnen gaan. Dan zou ik mijn lot hebben versleten als ambtsman.
De geschiedenis is een grappenmaakster en heeft er anders over beslist.
En de plooi was gelegt.
Zoveel plooien dat het een doolhof werd.
Die doolhof was mijn huis.
Blootgesteld aan alle winden.
Brokkelig, maar het houdt stand.
Paradoxaal doorschijnend.
Zeer groot of piepklein, naar gelang het humeur.
Van verre herkenbaar,
dat hoop ik toch,
want ik draag de gastvrijheid in mijn hart
en die plooit zich naar geen enkele wet.
Aan mijn deur geen klopper.
Uit zuiver verlangen duw je haar open,
je bent je wel van enig risico bewust.
Ik heb een zwak voor de bezoeker die verdwaalt.
Er dienen zich meer vrouwelijke bezoekers aan,dat is waar.
Niet om mij te mishagen.
De poezie praat meer tot de vrouwelijke van de mens,
zelfs als de mannelijke dichters nog talrijker zijn.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Jacky Van den Berghe:	Woensdag, december 21, 2011 00:45
De mannelijke dichter ontwikkelt zijn vrouwelijke kant zo optimaal mogelijk, en in het beste geval is hij er een(1) mee! De vrouw die haar mannelijke kant ontwikkelt, wordt eerder een zakenvrouw die bvb in het management haar ''vrouwtje'' kan staan! Zou er dan toch en evenwicht kunnen komen? Goed gebracht, Marchiano! Groetje, Jacky

wervelende regenboog:	Dinsdag, december 20, 2011 13:53
misschien heb jij je vrouwelijke kant goed weten te ontwikkelen :) en dat is heel wat waard in deze op mannelijke principes gebaseerde maatschappij graag gelezen dit epistel groetje wr

kelo ami:	Dinsdag, december 20, 2011 11:01
vrouw is ietske meer gevoeliger voor poezie.. boeiend schrijven groetjes..

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 20 december 2011
Thema's: [Vroeger/Herinneri] [Filosofie]