al een aantal weken ben ik nooit alleen,
al een aantal weken, draag ik je met me mee,
volgende week moeten we afscheid nemen,
volgende week zullen ze jou van me afnemen...
het spijt me lieve schat,
het spijt me dat je niet net als ik,
de kans op leven hebt gehad..
het breekt mijn hart nu ik dit voor je schrijf,
omdat ook ik liever had gewild,
dat je bij me blijft...
mama wil jou nog 1 ding vragen...
vergeef me alsjeblieft dat het nooit zover heeft mogen komen...
ik zal je iedere nacht zien in mijn dromen...
papa houd ook echt wel van jou lieve schat,
sorry dat ik hem niks vertel,
hij heeft het afgelopen jaren zo moeilijk gehad...
wij kunnen je niks geven in dit leven...
alsjeblieft kun je het mij vergeven?