tijd
Het is tijd
Met vastberaden tred loop ik richting de deur.
Als ik ervoor sta, een lichte aarzeling, een laatste terugblik
Even lijkt tijd niet te bestaan.
Een traan blinkt in mijn ooghoek en zacht sluit ik de deur.
Mijn hand gaat richting de sleutel en dan ineens is alles helder
Met een grote boog gooi ik de sleutel in het oneindige heelal,
Daar waar hij hoort, de deur ernaast gaat van een kier wagenwijd open
Een helder licht vervult mijn ziel, mijn schouders weer licht
Een nieuwe belofte geboren, ik ben klaar om mijn pad te bewandelen
Nog eenmaal een laatste blik achterom, en met vastberaden tred stap ik door de deur
