In een gespleten wereld leef jij.
Zonder enige gedachte van realiteit.
Wonden rijt jij open met de bedoeling tot pijnigen.
Alsof ik mezelf nog niet genoeg heb verlept.
Zonder enige rede nog recht,
Haal jij je mes uit de schede.
Tegenwoordige waarheid wordt zwart,
verleden wordt jouw kleur.
Mijn toekomst wordt door het verleden gestraft.
Doch.
Ik vecht tot de dood mij halen komt.
In m'n laatste ochtendstond.
Schreeuwend met het bloed in m'n mond.
-Anthony Willems