ik heb gewacht
Mijn handen rusten
tegen het raam
beslagen van mijn adem
de eenzaamheid
glijdt langs mijn vingers
ik huil niet ik snik
mijn liefde was nooit
nooit was de liefde mijne
ik staar naar de leegte
het glas voelt koud
zoals mijn lichaam koud is
ik ben op kapot gebroken
daar kom jij voorbij
voorbij gelopen gepasseerd
zonder op te kijken
mijn handen glijden
van het raam vandaan
ik adem en laat gaan..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2011 | ||
| Thema's: | ||