Adios Amigo ( mijn paard )
Adios Amigo
Vrolijk ren je door de wei
Ik gil je naam en daar kom je aan,
Twee donkere ogen kijken me onschuldig aan
Schuddend met je hoofd van vreugde
Wapperen je zwarte manen in het rond,
Ik ben dol gelukkig met jou
Ik ben gek op je Amigo mijn lief paard
Ik ben blij dat ik bij jou mag zijn
Want samen met jou voel ik me o zo fijn
Echter binnenkort moet je gaan
Voorgoed bij mij vandaan
Jij hebt veel pijn,
Daardoor kan je niet langer bij me zijn
Ik voel nu met je mee
Mijn hart breekt in twee
Ik ben gek op jou
Ik kan geen, nee ik wil geen afscheid van je nemen
Jij en ik samen zijn een
Maar je hebt veel pijn, het is beter voor jou
Dat weet ik lieve schat
Maar ook al ben je dadelijk daar boven hoog in de hemel
Dan zal ik je overal meedragen, in mijn hart
In mijn gedachten
In mijn dromen zal je altijd voorkomen
Ik hou zoveel van jou, ik mis je nu al
Lieve Amigo
Liefs je baasje Edward
Dit gedicht schrijf ik voor mijn paard Amigo. Amigo lijdt aan een ziekte waardoor ik hem moet laten inslapen. Met veel pijn in mijn hart.....want ik ben gek op hem....
Vrolijk ren je door de wei
Ik gil je naam en daar kom je aan,
Twee donkere ogen kijken me onschuldig aan
Schuddend met je hoofd van vreugde
Wapperen je zwarte manen in het rond,
Ik ben dol gelukkig met jou
Ik ben gek op je Amigo mijn lief paard
Ik ben blij dat ik bij jou mag zijn
Want samen met jou voel ik me o zo fijn
Echter binnenkort moet je gaan
Voorgoed bij mij vandaan
Jij hebt veel pijn,
Daardoor kan je niet langer bij me zijn
Ik voel nu met je mee
Mijn hart breekt in twee
Ik ben gek op jou
Ik kan geen, nee ik wil geen afscheid van je nemen
Jij en ik samen zijn een
Maar je hebt veel pijn, het is beter voor jou
Dat weet ik lieve schat
Maar ook al ben je dadelijk daar boven hoog in de hemel
Dan zal ik je overal meedragen, in mijn hart
In mijn gedachten
In mijn dromen zal je altijd voorkomen
Ik hou zoveel van jou, ik mis je nu al
Lieve Amigo
Liefs je baasje Edward
Dit gedicht schrijf ik voor mijn paard Amigo. Amigo lijdt aan een ziekte waardoor ik hem moet laten inslapen. Met veel pijn in mijn hart.....want ik ben gek op hem....
Reacties op dit gedicht
| Margo Schampaert: | Zaterdag, oktober 12, 2002 18:33 |
| ik heb dat ook meegmaakt, en iik ben er ook kapot van geweest, gelukkig heb ik nu een nieuw heeel lief paard, freedom cry, maar ik denk nog heel veel aan mijn lieve rivano. Liefs XXX | |
| Bibke: | Zondag, juni 16, 2002 17:11 |
| kweeni wa zeggen, moest zo fel wenen bij dit gedicht, heb vandaag ook mijn huisdiertje af moeten geven en mijn god het doet pijn. Veel sterkte toegewenst en blijf aan de leuke speelse momenten denken! | |
| chrissie: | Vrijdag, juni 07, 2002 19:42 |
| ik weet hoe je je voelt ik heb ook een paar paarden moeten laten inslapen het doet bij mij ook heel veel pijn! | |
| greetje wijnnobel: | Vrijdag, mei 10, 2002 23:27 |
| je mag me altijd mailen ik weet wat je voelt,de tranen stromen nu over mijn wangen dit brengt herrineringen boven mail me | |
| Jiska: | Vrijdag, mei 10, 2002 16:02 |
| Ik heb onlangs ook een paardje af moeten geven, ik weet hoeveel zeer het doet. Blijf aan de fijne dingen denken dat jullie samen hebben beleefd! Sterkte... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Edward W. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||