Verdwaald
Eindeloze straten
helemaal verlaten
een doolhof van wegen
in 't hol van pluto gelegen
een verloren hart
wanhopig verward
angstig verdwaald
paniek die zich herhaalt
welke kant moet ik heen
alle muren zijn van steen
eenzaam aan 't zwerven
gedoemd om te sterven
langzaam wegkwijnen
zielloos verdwijnen
op weg naar de dood
het verdriet is te groot
voor eeuwig alleen
het lot is gemeen !
~*~iemand~*~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: gone | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||