overpeinzingen
Ik wil mijn hand in Uw Handen leggen,
maar mijn armen lijken tekort
of rijken ze naar de verkeerde kant?
Ik wil in Uw voetsporen gaan,
maar raak toch het spoor bijster,
of kijk ik niet genoeg mijn best?
Ik wil mijn leven aan U wijden,
Maar beland in een grote puinhoop,
of doe ik dat mezelf weer aan?
Ik heb het al zo vaak geprobeerd,
maar het loopt steeds weer op niets uit,
of heb ik het nooit echt goed geprobeerd?
Ik wilde vaak met gevouwen handen door,
maar vergat met mijn hart te bidden,
of vertrouwde ik liever op mijn eigen ik?
Alles in mijn leven is zo onzeker nu,
maar ik ben niet alleen,
want U bent er toch?
Ik erken mijn egoisme en mijn fouten,
maar kom er zelf niet meer uit,
wilt U mij bevrijden?
Ik zie alles zwart en zie geen uitweg,
maar U bent het licht in mijn leven,
wilt U mijn leven glansrijk maken?
U bent mijn houvast, mijn redding,
ik weet dat U altijd bij mij bent,
en van mij houdt,
hoe kan ik nog langer twijfelen?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 06, 2012 19:56 |
| twijfel is elk mens eigen, het laat ons luisteren, uiteindelijk verhevigd vinden hoe wij ons gaan weten te richten. groetje, hans |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 06, 2012 17:16 |
| overwin je twijfel en vertrouw! mooi geschreven h.gr. wr |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 06, 2012 14:45 |
| Hijis bij je en zal je ondersteunen , dat is zeker. | |
| _Lieverdje_: | Vrijdag, januari 06, 2012 14:16 |
| deze tekst maakt me stil liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||