De woeste manen
het wilde gedaver
het lopende klop
woest wild klodders op
bliksem ogen schuimgesnuif
de wilde daver
woestgedonder
het bliksemlijf en rengehijg
zo storm je aan
geen vriendgemaan hooggelach
je verheft je stem
als hemelren
en hinnik aan je gemaan

Dan sta je te kijken
je vurige ogen aan te reiken
je tast me af voelt me aan vurig gaan
fier en hoog je staart omhoog potenhoog
hinnik reim bliksemfijn
je ogenreim
je kijkt me aan
je wacht wat aan
mijn hand komt aan
woestgedrag je fiergedrag
je snuift tot aarde
je schat naar waarde
je wilt het -mijn-
mijn hand raakt aan
je woest wat aan met fiergemaan
je draait er rond
ik ben erin -binnen in-
ogenschijn kijkt naar -mijn-
verhef je maar we zijn tesaam.