alle woorden die jij aandraagt

Maar alle woorden die jij aandraagt
Na de scheiding, zo lang, zo arm,
Zulke te laat gekomen bloemen,
Zoals je ze niet naar het kerkhof brengt.

Laten we gewoon maar wat zitten,
Onze liefde zwijgend herdenken,
Zo beledigen we niet haar geesten,
En bedriegen we niet haar vlinders.

Je ziet onder mijn ogen de kringen,
Van jou ontrouw, van mijn schuld.
Geesten zijn zo licht als vlinders.
Vlinders zo kortstondig als geesten.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

mucho:	Dinsdag, januari 10, 2012 19:41
en dat was dat:)

windwhisper:	Dinsdag, januari 10, 2012 15:18
een zucht...tjonge

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 10 januari 2012
Thema's: [Delen] [Verdriet]