Voorlopig Testament
Voorlopig Testament
Graag maak ik een voorlopig testament op van mijn leven
Het is toch nog aardig wat
En dat gezien mijn verleden, ik toch in staat ben iets weg te geven
Aan mijn kinderen geef ik graag mijn onuitputtelijke bron van zachtheid
Het brengt empathie en emoties
Al zit daar ook de moeilijkheid
Graag geef ik hen mijn inzichten in mijn sensitiviteit
Antwoorden vinden, relativeren
Met als oplossing solidariteit
Ik geef ze mijn liefde omdat ik denk dat ze het daarmee ver zullen schoppen
Mijn meiden hebben dat verdient
Weg gaan zonder ze dat te geven zou ik niet kunnen verkroppen
Dan mijn allerliefste man hem schenk ik de kracht van mijn leven
Hoeveel tegenwind je ook ondervind
Dat is boven alle twijfel verheven
Verder heb ik nog het boek van mijn innerlijke wezen
Trauma’s die ik moet verwerken
Mijn ouders die ik de les wil lezen
Niet dat ze zullen begrijpen hoezeer ik mijn best deed
Diepgang is aan hen niet besteed
Wat overblijft is een aandenken aan mijn warme persoonlijkheid
Mijn perfectionisme dat niet altijd een prominente plaats had in hoeven nemen
Dan nog mijn grote hekel aan oneerlijkheid
Bijna zou ik het vergeten, mijn drang om te weten
Lezen is mijn hobby, kennis vergaren, ik leek soms wel een spons
Nee qua ontwikkeling heb ik zeker niet stil gezeten
Nog steeds wil ik leren, krijg ik inzicht in bepaalde patronen
Over heel wat jaren zal ik mijn testament weer tevoorschijn halen
Om mijn verdere nalatenschap te tonen
Met dank aan mijn levenspartner, mijn kinderen en mezelf..
Graag maak ik een voorlopig testament op van mijn leven
Het is toch nog aardig wat
En dat gezien mijn verleden, ik toch in staat ben iets weg te geven
Aan mijn kinderen geef ik graag mijn onuitputtelijke bron van zachtheid
Het brengt empathie en emoties
Al zit daar ook de moeilijkheid
Graag geef ik hen mijn inzichten in mijn sensitiviteit
Antwoorden vinden, relativeren
Met als oplossing solidariteit
Ik geef ze mijn liefde omdat ik denk dat ze het daarmee ver zullen schoppen
Mijn meiden hebben dat verdient
Weg gaan zonder ze dat te geven zou ik niet kunnen verkroppen
Dan mijn allerliefste man hem schenk ik de kracht van mijn leven
Hoeveel tegenwind je ook ondervind
Dat is boven alle twijfel verheven
Verder heb ik nog het boek van mijn innerlijke wezen
Trauma’s die ik moet verwerken
Mijn ouders die ik de les wil lezen
Niet dat ze zullen begrijpen hoezeer ik mijn best deed
Diepgang is aan hen niet besteed
Wat overblijft is een aandenken aan mijn warme persoonlijkheid
Mijn perfectionisme dat niet altijd een prominente plaats had in hoeven nemen
Dan nog mijn grote hekel aan oneerlijkheid
Bijna zou ik het vergeten, mijn drang om te weten
Lezen is mijn hobby, kennis vergaren, ik leek soms wel een spons
Nee qua ontwikkeling heb ik zeker niet stil gezeten
Nog steeds wil ik leren, krijg ik inzicht in bepaalde patronen
Over heel wat jaren zal ik mijn testament weer tevoorschijn halen
Om mijn verdere nalatenschap te tonen
Met dank aan mijn levenspartner, mijn kinderen en mezelf..
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Zaterdag, juli 28, 2012 17:48 |
| Klinkt als een mooie persoonlijkheid :) Graag gelezen. Liefs van Amber |
|
| Stanislaus Jaworski: | Maandag, januari 30, 2012 15:15 |
| Esther 36, het blijft moeilijk een eigen einde regisseren uiteindelijk komt het erop neer om voor ieder ruimte te creëren |
|
| Peter van Tiel: | Vrijdag, januari 13, 2012 21:20 |
| Prachtig! Door mij graag gelezen. Fijn wekend gewenst. Groetjes, Peter, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 13, 2012 11:29 |
| een mooi schrijven gr.janny |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 13, 2012 01:33 |
| In de beginjaren van ons leven zijn wij als een spons, wij moeten alles in ons opnemen om het later terug te kunnen geven aan de wereld, verrijkt met onze inzichten. Je drang om te weten is een gave die je dankbaar moet aanvaarden en ontwikkelen. Wie kan anders z''n gezinsleden zulke mooie dingen meegeven!? Verheugd door dit schrijven! Liefs, Jacky |
|
| mucho: | Donderdag, januari 12, 2012 20:44 |
| ah ik las even terug ik weet het weer op naar het nieuwe testament!:) |
|
| Fairouz: | Donderdag, januari 12, 2012 19:20 |
| Je blijft in ieder geval niet in je trauma-s blijven hangen in de zin dat jij jezelf niet als slachtoffer wilt blijven zien. Ik vind dat heel sterk en hoopvol maar bovenal is dit een dapper schrijven ! Ik wens iedereen sterkte toe die door zo iets moet gaan en er zo sterk uitkomt....Fijne avond, F |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 12, 2012 19:11 |
| Zeer gevoelig schrijven Esther tussen de regels door proef ik een diepere achtergrond. Ik wens je alle goeds en lieve groet Anneke |
|
| Esther36: | Donderdag, januari 12, 2012 18:25 |
| Bedankt voor de reacties. Het gedicht laat me zien wat ik bezit nu ik mijn jeugd aan het verwerken ben. Als ik de balans opmaak zou het er nu zo uitzien, maar ik hoop er nog veel bij te kunnen zetten... Groetjes Esther |
|
| youkie: | Donderdag, januari 12, 2012 17:23 |
| een prachtig schrijven liefs |
|
| mucho: | Donderdag, januari 12, 2012 17:21 |
| je hebt wel lef om je testament nu al onder ogen te zien ik vind het erg goed laat het leven zich vullen zonder waantjes en tranen verder liefs, |
|
| karinvangelder: | Donderdag, januari 12, 2012 14:42 |
| hier spreekt veel wijsheid en respect voor elkaar Esther ! mooi h gr x Karin | |
Over dit gedicht
| Auteur: Esther36 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||