begin en einde van dit eiland ligt in 't duister en is in tegen -sprekend leven een waarheid in het licht; tot daar verbruikt terugkeer elke tijd, rukt wind
onophoudelijk aan alle zeilen veegt sporen uit of, beter nog, verbreedt het zijn en 'tniet-zijn van wie haar nog niet kent
de duinen hebben schuchter haar wijl zand de huid polijst tot zelfs een pijn nog smaakt; de ogen tranen en tanden die het frisse spijzen, klapperen op elkaar