vervuld van schoonheid ...

Op de schoonheid richtte ik mij blik zo strak,
dat mijn zien er helemaal vervuld van is.

Lijnen van het lichaam.
Rode lippen.
Zinnelijke leden.
Haren als genomen van antieke beelden;
altijd mooi, ook als ze ongekamd zijn,
en vallen, even, over het blanke voorhoofd.
Gezichten van de liefde,
zoals zijn dichtkunst zo wilde ...
in de nachten van mijn jeugd,
In mijn nachten, heimelijk, ontmoet ...

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

wervelende regenboog:	Maandag, januari 16, 2012 18:43
graag gelezen Marciano fijne avond wr

sunnyka:	Maandag, januari 16, 2012 15:34
Wow, graag gelezen :)

kelo ami:	Maandag, januari 16, 2012 15:18
zo mooi dit marchiano groetjes..

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 16 januari 2012
Thema's: [Delen]