de rijp groeit over nacht als vel
                                         van een ruigharige hond, vergeten lover
                                         werpt witte randen in de lucht en adem
                                         toont mij waar je staat

                                         voorzichtig balanceer ik
                                         op maagdelijke aarde, zie achter mij
                                         mijn stappen zich verliezen in een spoor
                                         ik haal mij warmte

                                         uit diepe mantelzakken terwijl ik
                                         naar je kijk zie ik de hemel dwalen
                                         heel langzaam door je haar en je gelaat
                                         verdwijnt, net als de maan


                                         sunset 17-01-2012