Mezelf niet zijn
Ik wil niet zijn wie ik ben
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
Wie is het lelijkste van het land?
Kijk in de spiegel, dan zie je het zelf.
Vet, lelijk en niet om aan te zien.
Lief, zorgzaam?
Vol haat en bitterheid.
Grote mond,
Ik wil naar de oude tijd.
Ik haat wie ik ben,
Ik kan er niet mee leven,
De littekens zijn niet meer te herstellen,
Wat doe ik mezelf aan.
Elke dag haat ik mezelf meer,
Ik moet weg, weg uit dit lichaam,
Weg uit deze angst voor alles,
Weg uit mijn woede en verdriet.
Ik wou, dat alles anders was.
Dat ik wist wie ik was,
Dat ik een normaal leven leed,
Zonder die stomme psychiatrisch.
Tranen stromen,
Dingen vliegen door me kamer,
Ik heb geen controle,
Over geen enkel deel over mezelf.
Ik doe mezelf zo'n pijn,
Littekens stapelen zich op,
In plaats van dat ik mooier word,
Vernietig ik mijn hele lichaam.
Ik wil niet meer zijn wie ik ben,
Ik wil veranderen,
Ik haat dit kreng.
Help me hier uit.
Ik weet niet meer wat ik moet doen,
Ik wil dit niet meer zijn,
Ik wil er alles voor geven,
om een beter leven te lijden.
Tot die tijd,
Opgesloten in een psychiatrie,
Wachtend op wat geluk,
Wachtend op mijn vroegere ik.
Ooit zal ik genezen,
Ooit zal ik veilig zijn,
Niet meer bang zijn,
maar gelukkig met mezelf kunnen zijn
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
Wie is het lelijkste van het land?
Kijk in de spiegel, dan zie je het zelf.
Vet, lelijk en niet om aan te zien.
Lief, zorgzaam?
Vol haat en bitterheid.
Grote mond,
Ik wil naar de oude tijd.
Ik haat wie ik ben,
Ik kan er niet mee leven,
De littekens zijn niet meer te herstellen,
Wat doe ik mezelf aan.
Elke dag haat ik mezelf meer,
Ik moet weg, weg uit dit lichaam,
Weg uit deze angst voor alles,
Weg uit mijn woede en verdriet.
Ik wou, dat alles anders was.
Dat ik wist wie ik was,
Dat ik een normaal leven leed,
Zonder die stomme psychiatrisch.
Tranen stromen,
Dingen vliegen door me kamer,
Ik heb geen controle,
Over geen enkel deel over mezelf.
Ik doe mezelf zo'n pijn,
Littekens stapelen zich op,
In plaats van dat ik mooier word,
Vernietig ik mijn hele lichaam.
Ik wil niet meer zijn wie ik ben,
Ik wil veranderen,
Ik haat dit kreng.
Help me hier uit.
Ik weet niet meer wat ik moet doen,
Ik wil dit niet meer zijn,
Ik wil er alles voor geven,
om een beter leven te lijden.
Tot die tijd,
Opgesloten in een psychiatrie,
Wachtend op wat geluk,
Wachtend op mijn vroegere ik.
Ooit zal ik genezen,
Ooit zal ik veilig zijn,
Niet meer bang zijn,
maar gelukkig met mezelf kunnen zijn
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 17, 2012 21:02 |
| veel van ons aller aards bestaan draait om wat we toe weten te voegen aan wat we voelen als een maar moeilijk te aanvaarden verder moeten gaan. dat is dan ons toch maar mooi tot groter schoonheid, goedig groetje, hans |
|
| hs: | Dinsdag, januari 17, 2012 20:34 |
| Heel veel sterkte. | |
| karinvangelder: | Dinsdag, januari 17, 2012 19:56 |
| blijf hopen ajb hier spreekt zoveel wanhoop ! veel sterkte x Karin | |
| mucho: | Dinsdag, januari 17, 2012 18:02 |
| wat een ontzettend moeilijke situatie je blijft voor mij wie je bent een mooi mens liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LetMeThink | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||