++++
kruizen
stond er op een weg en dat is waarheid
zoals hier ik sta in me zondagse jurk
met tierende lantijnen afgezet met kralen
we houden droog vandaag, drinken wat
morgen kan de wijn wel stromen naar zee
en brood veranderen in een keiharde stok
ogen kruizen de belovende blik van oude man
wat een onwijze, aardige gast is me dat
hij staat te zwaaien naar me vanachter de bar
het pad vol kronkels laten mijn hoofd tollen
ik zoek de weg naar huis, slaak een gebed
val in slaap zonder iemand te kussen, geloof ik
op een rondtollende wereld stuiter ik langzaam
tussen een paal die recht de hemel in wijst
en een paal die op kruishoogte de horizon aftast
zonder hem meteen op me schouders te tillen
wandel ik me dagelingse wandelgangetje
voortaan in me afgedragen witte ochtendjas
mensenkinderen staren me verbaasd aan
met blik die kon doden, zowaar als ik overleef
ik kruip in me hol of het hunne, al hoor ik niet
++++