verloop van het leven
ze zaten op een bank
in het park
een tuinier met
kruiwagen en hark
een winterdag
als in die tijd
de paden wit
in sneeuw gewijd
gedachten naar toen
één ogenblik
die zoen
dat prille begin,
twee paden die kruisten,
vloeide uit tot een gezin,
waar ze verhaaltjes toe fluistren
aan kinderen, kleinkinderen
de tijd gaat vooruit
ooit waren zij zelf nog
elk een kleine spruit
kijk wat ze opbouwden
met hart en met ziel
ze groeiden, ze trouwden
eens was 't zo fragiel
zittend op de bank
al die vervlogen jaren
toen ze jong
nog zo onwetend waren
naar wat het leven voor hun
in petto had
een lange weg
dat vreemde pad...
Ouder worden
het hoort bij dit leven
k'zou er alles voor willen geven
om oud te worden met jou naast mij
op dat bankje in het park
levenswijs en vogelvrij
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Zaterdag, januari 21, 2012 14:27 |
| heerlijk om lezen groetjes |
|
| teun hoek: | Zaterdag, januari 21, 2012 12:20 |
| een kleurrijk verhaal over een lang en gelukkig (tuinders)leven. In ouderdom nog groene vingers. Veel geluk toegewenst. | |
| Fairouz: | Zaterdag, januari 21, 2012 12:13 |
| een ode aan oudere mensen...leuk om te lezen ! want samen is nu eenmaal gezelliger. Fijn weekend ! |
|
