Ik heb fantastische vrienden, zegt ze,
die ik kan bellen midden in de nacht
tegen het verdriet en tegen de angst
de ochtend niet te halen,
ik heb vuurschermen en wapenschilden
kijk maar, ik val niet,
maar de duizend kleine vreugden van de dag,
die kan ik niet delen en ik zie
hoe ze zich verwijderen en uitdoven,
ver van mijn leven,
ver van mij ...
(op sommige dagen lijkt morgen zo ver, zo somber, zo oud bijna)
PS: als iemand nog iets Liefs, grappigs, als troost of 1 woord dat glimlachen doet, over heeft? (en missen kan?) dan helpt dit (nu) zo erg!!! Meer dan ik uitleggen kan... Marchiano =(