Voor de lente komt
Altijd is hij de Benjamin.
Dat kleintje met die grote bek.
Nooit neemt iemand hem serieus.
Of luistert echt naar wat hij zegt.
Daarom zwijgt hij liever.
Kijkt het liefst niet mee.
Hij moet z'n rust bewaren,
zacht blijven en z'n toon bedaren.
Angstvallig kijkt hij om zich heen.
Altijd is hij de Benjamin.
Dat kleintje met die grote bek.
Nooit neemt iemand hem serieus.
Of luistert echt naar wat hij zegt.
Of waren dat geen engelenkinderen?
Is hij toch alleen?
Strijdt zijn stok kansloos tegen zwaarden?
Of is er iemand die hem wil helpen?
Door deze barre winter heen.
Reacties op dit gedicht
| balance-bianca86: | Dinsdag, januari 24, 2012 19:37 |
| die zijn er zekuurr, de freakies vaak een warm nest met soms een kraai er tussen om te kijken, wie er ook al weer het hartst kan kraaien! groet, balance |
|
| hs: | Dinsdag, januari 24, 2012 16:55 |
| Dat zal toch zeker zo zijn. Misschien sneller dan je denkt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||