Jaren lang zweefde ik met mij gedachten door de diepe eenzame bossen heen, omdat ik niet wist waar mijn gevoelens heen ging.

Jaren lang voelde ik de harde koude wind langs mij heen, omdat ik niet wist waar mijn gevoelens nou echt heen ging.

Jaren lang voelde ik de harde bliksem in slaan op mijn eenzame lichaam, omdat ik niet wist waar mijn hartje heen ging.

Jaren lang scheen de zon niet meer op mij neer, omdat ik niet meer wist waar mijn liefde nou echt heen ging.

Jaren lang sloten de wolken voor mijn ogen dicht, omdat ik het echt niet meer wist.

Jaren lang voelde ik de kou en eenzaamheid van geen liefde door mij heen.

Maar naar jaren van eenzaamheid en geen geluk, voelde ik op eens die zachte warme lucht.

Naar jaren van geen zonneschijn, zag ik jou lach van geluk en dat de zon weer scheen.

Naar jaren van harde blikseminslag op mijn lichaam, voelde in jou zachte lichaam op de mijne.

Naar jaren van alleen zweven door de diepe eenzame bossen heen, zweef ik nu met jouw gevoelens mee.


Lieve schat, Dank zij jou, straalt de zon weer om mij heen, voel ik de warmte door mijn lichaam heen en is mijn hartje weer open gegaan.

Lief ben stapel gek op jouw.

XxxxX je mannetje