Brug
mocht mijn adem door jou heengaan
vang de lucht met jouw gezicht
tussen de lippen van jouw
open mond en laat mij
jou mijn adem geven
zodat wij samen één kunnen
zijn in dit valse leven
eerlijk is altijd voor ons samen
een gelijkheid van liefde
een troost van een traan
die jouw gelaat nat maakt
tot een zachte zucht
die mijn adem jouw tranen
weer laat drogen
met een diepe zucht
zal de nacht niet lang meer duren
zal de dag de onze zijn
ik tel seconden en de uren
want de minuten doen mij pijn
die zijn te lang om vast te houden
die zijn te streng om te bevatten
die zijn de adem van het leven
elke seconde van onze adem samen
is voor ons alleen gegeven
dus kus mij, streel mij, neem mij
met elke seconde die wij krijgen
die wij hebben en ook houden
omdat wij samen één kunnen blijven
zonder een ander die wij nooit
kunnen vertrouwen
aan onze liefde valt niet te toornen
en wij blijven onze brug gewoon
verder bouwen.
want liefste ik mis je zo en wil je terug
want liefste ik hou mij adem in
ik wil verder bouwen aan die brug
maar zie, wij staan nog aan het begin
dus laten wij de wereld zien dat het kan
twee vrouwen in plaats van een
vrouw en een man
de wereld is de onze
wij gaan verder met het bouwen
van die brug
lopen er straks samen overheen
en kijken nimmer meer terug
de tijd gaat ons voor
de tijd is gestopt bij het verlaten van
de aarde onder onze voeten
nu moeten wij wel samen lopen
over de zelf gebouwde brug
maar het is vol liefde
en zeker geen
moeten.
©leny kruis
vang de lucht met jouw gezicht
tussen de lippen van jouw
open mond en laat mij
jou mijn adem geven
zodat wij samen één kunnen
zijn in dit valse leven
eerlijk is altijd voor ons samen
een gelijkheid van liefde
een troost van een traan
die jouw gelaat nat maakt
tot een zachte zucht
die mijn adem jouw tranen
weer laat drogen
met een diepe zucht
zal de nacht niet lang meer duren
zal de dag de onze zijn
ik tel seconden en de uren
want de minuten doen mij pijn
die zijn te lang om vast te houden
die zijn te streng om te bevatten
die zijn de adem van het leven
elke seconde van onze adem samen
is voor ons alleen gegeven
dus kus mij, streel mij, neem mij
met elke seconde die wij krijgen
die wij hebben en ook houden
omdat wij samen één kunnen blijven
zonder een ander die wij nooit
kunnen vertrouwen
aan onze liefde valt niet te toornen
en wij blijven onze brug gewoon
verder bouwen.
want liefste ik mis je zo en wil je terug
want liefste ik hou mij adem in
ik wil verder bouwen aan die brug
maar zie, wij staan nog aan het begin
dus laten wij de wereld zien dat het kan
twee vrouwen in plaats van een
vrouw en een man
de wereld is de onze
wij gaan verder met het bouwen
van die brug
lopen er straks samen overheen
en kijken nimmer meer terug
de tijd gaat ons voor
de tijd is gestopt bij het verlaten van
de aarde onder onze voeten
nu moeten wij wel samen lopen
over de zelf gebouwde brug
maar het is vol liefde
en zeker geen
moeten.
©leny kruis
Reacties op dit gedicht
| klapdoos: | Zondag, januari 29, 2012 16:30 |
| Quiksilver ik blijf mijn best doen, groet van leny, dank voor je reactie | |
| klapdoos: | Zondag, januari 29, 2012 16:29 |
| youkie liefde is zo belangrijk in het leven, dank voor je reactie | |
| klapdoos: | Zondag, januari 29, 2012 16:29 |
| Marielle, dank voor je reactie, groetzzz van leny | |
| Quicksilver: | Zondag, januari 29, 2012 07:51 |
| vol liefde verwoord! heel mooi leny! fijne zondag, liefs |
|
| youkie: | Zaterdag, januari 28, 2012 16:30 |
| met zoveel liefde lukt alles liefs |
|
| ©MarielledeBoer: | Zaterdag, januari 28, 2012 16:09 |
| Liefde is de sleutel.. Prachtig gedicht weer Leen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||