duister ontlicht
duister ontlicht
in volle maan
vol is de maan
in zijn baan
hoogzwanger in het wit
z’n licht straalt op het aardse aangezicht
het duister loert om de hoek
daar staat hij verdrongen te boek
alsof hij is vervloekt
door een klare doorzichtige blik
toch geeft hij geen krimp
al klaart z’n zwarte mantel
als een schimelse vacht
straks is het dag
breekt de raad
dan zal zijn donkere lijf
weerom verkwijnen in de tijd
Patrick Rottier
www.bloggen.be/mijnpad
in volle maan
vol is de maan
in zijn baan
hoogzwanger in het wit
z’n licht straalt op het aardse aangezicht
het duister loert om de hoek
daar staat hij verdrongen te boek
alsof hij is vervloekt
door een klare doorzichtige blik
toch geeft hij geen krimp
al klaart z’n zwarte mantel
als een schimelse vacht
straks is het dag
breekt de raad
dan zal zijn donkere lijf
weerom verkwijnen in de tijd
Patrick Rottier
www.bloggen.be/mijnpad
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Zondag, maart 11, 2012 19:14 |
| ben blij dat ik op dit grimmige pareltje ben gestuit...graag gelezen gr. Yoeri |
|
| Quicksilver: | Zondag, januari 29, 2012 08:04 |
| prachtig mystiek verwoord! fijne zondag, groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Patrick Rottier | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||