Ik voel me zo anders...
Zo anders..
Ik voel me zo anders..
Zo anders dan jij in je leven..
Zo anders dan jij liefde wil ontvangen...
Zo anders dan jij liefde wil geven..
Ik voel me zo anders...
Zo anders als hoe jij een goed gesprek ziet..
Zo anders hoe je met conflicten om ga..
Zo anders... altijd maar schreeuwen echt praten kan je niet...
Ik voel me zo anders...
Respect voor je naaste, eigenwaarde.. waar zit dat bij jou?
Ik voel me zo anders...
En toch werd ik ooit jou vrouw....
Ik voel me zo anders...
Verstikkend...
Ik ben zo anders... Liefs Stipje... 29-01-2012
Ik voel me zo anders..
Zo anders dan jij in je leven..
Zo anders dan jij liefde wil ontvangen...
Zo anders dan jij liefde wil geven..
Ik voel me zo anders...
Zo anders als hoe jij een goed gesprek ziet..
Zo anders hoe je met conflicten om ga..
Zo anders... altijd maar schreeuwen echt praten kan je niet...
Ik voel me zo anders...
Respect voor je naaste, eigenwaarde.. waar zit dat bij jou?
Ik voel me zo anders...
En toch werd ik ooit jou vrouw....
Ik voel me zo anders...
Verstikkend...
Ik ben zo anders... Liefs Stipje... 29-01-2012
Reacties op dit gedicht
| Agnes Van Opstal: | Donderdag, februari 02, 2012 17:01 |
| Ik herken me daar in... mooi geschreven , en ''n mens zou de klok moeten kunnen terugdraaien ;-) |
|
| ©MarielledeBoer: | Maandag, januari 30, 2012 18:07 |
| Moeilijk..als een relatie verstikkend werkt. Sterkte. | |
| wervelende regenboog: | Maandag, januari 30, 2012 16:38 |
| je kunt iemand niet veranderen tenzij hij/zij het zelf graag wilt kun je er mee (blijven) leven groet je wr |
|
