Plan
Ik hield jouw hart in mijn handen
Het had een zwarte plek
waar het brak
een splinter die erin stak
een wond die niet genas
zonder gevaar
Ik kuste het zacht, gaf
het terug aan je bast
en bedacht
dat alle stemmen op aard
zingend in hemelse pracht
met al hun krachten
het genezen moesten trachten
elke dag een stapje warmer
als een berenvachtje om je
verkleumde armen
na het lange en koude wachten
een eind aan onverdiende smarten
Reacties op dit gedicht
| mima: | Maandag, januari 30, 2012 13:46 |
| ppppfff, Wat mooooi! | |
| ©MarielledeBoer: | Maandag, januari 30, 2012 12:53 |
| Wat mooi!!Graag gelezen! | |
| switi lobi: | Maandag, januari 30, 2012 09:40 |
| Lieve entropy; wat verschrikkelijk mooi en fijn om te lezen! | |
| youkie: | Maandag, januari 30, 2012 08:01 |
| prachtig fijne dag liefs |
|
| windwhisper: | Maandag, januari 30, 2012 07:08 |
| adembenemend zo mooi warme groet Cobie goede morgen entropy |
|
| cinke1978: | Maandag, januari 30, 2012 06:34 |
| mooi geschreven. | |
| witteroos: | Maandag, januari 30, 2012 01:04 |
| Mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: entropy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||