Geshockeerd door dit prachtige tafereel
greep de schilder ogenblikkelijk zijn penseel
En als de wiedeweerga ging hij aan de slag
dit was niet zomaar zo’n moment, dit was zijn dag
Als in een droom werkte hij aan dit schilderij
en het uur van de waarheid kwam steeds dichterbij
Hij schrok op van een geluid, het was maar de wind
en keek op naar het doek en juichte als een kind
Een stilleven zoals hij nog nooit had gezien
simpel maar briljant, hij gaf zichzelf een tien
Hij was helemaal buiten zichzelf, compleet hoteldebotel
Zijn levenswerk getoond, gewoon van kop en schotel