Esther36: | Donderdag, februari 02, 2012 09:28 |
Erg mooi verwoord en bedankt voor je antwoord... Gr.Esther |
|
lothori: | Woensdag, februari 01, 2012 13:46 |
heey Jacky prachtig gedicht,sterven en herboren worden, vallen en opstaan.laat je haat en verdriet gaan,wat er ook gebeurt volg je hart! dan zul je innerlijke rust vinden. * the key of the open door without a lock* |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 02:18 |
Voor ela: Dat is zeker een van de vormen van liefde, Edgard! Maar kan men zichzelf slachtofferen liefde noemen!? Mensen die zichzelf de lucht inblazen zogezegd om anderen het beter te laten hebben? Of is het het ikzuchtig willen bezitten van de zeventig maagden die werden beloofd! Zelfs liefde wordt misbruikt, maar dat weten wij (ik en gij) allang! Hartelijk groetje, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 02:06 |
Voor Esther38twee: ... van te zijn (om anderen leed te besparen). Enkel ons ik staat ons in de weg om te kunnen vergeven, het ik dat zich boven alles stelt. Alles is volbracht, Jezus z''n ik is dan gestorven! Vergiffenis kunnen schenken is dus niet zo vanzelfsprekend! Heel hartelijk, Jacky Heel hartelijk, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:58 |
Voor Esther38: Juist ja, Jezus vroeg z''n Vader hen te willen vergeven omdat ze niet weten wat ze doen. Inderdaad, iemand iets vergeven die je tot in het diepste van je ziel gekwetst heeft is bijzonder moeilijk, zoniet onmogelijk. Het is een ultieme grootse daad, mensen te kunnen vergeven die niet weten wat ze doen, wat ook wij aan den lijve kunnen ondervinden tijdens ons leven. Dus, het komt er voor de mens op aan te weten wat hij doet, zich hiervan bewust ... |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:47 |
Voor wervelende regenboog3: ... als overbodig! Zijn wil wordt dan wet! Maar wie het zelf de leiding laat nemen maakt een opening naar de wijsheid en laat de liefde bij zich binnen! De ontmoeting met de ander, op gelijk welk gebied! Dank voor je terecht opmerking, Wr! Heel hartelijk, Jacky Wens je warme dagen! |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:40 |
Voor wervelende regenboog2: ... weten in onze totale persoonlijkheid, tegenover het onbeperkt weten van het zelf (in sommige stelsels de Heilige Geest genoemd). Het ik dat zich hoger waant dan zijn dienaarschap wordt inderdaad, kan niet anders dan hebzuchtig worden, want het denkt zich voortdurend te moeten bewijzen om zich te kunnen handhaven als zodanig. Het wil de scepter zwaaien over alles, terwijl hij wijsheid heeft daargelaten ... |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:28 |
Voor wervelende regenboog: Je ik moet teruggebracht worden tot zijn ware staat van zijn, het heeft namelijk een dienende taak en is de drager van onze persoonlijkheid. Ik lees een boek, wij, duiden onze lichamelijke verschijning in de wereld aan door ik te zeggen. Maar hoogmoedig geworden meent het op een andere status aanspraak te kunnen maken, het wil als God zijn, sterker nog soms denkt het God of een god te ziin! Het ik is dus een beperkt ... |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:16 |
Voor De Paranoicus: Uiteraard blij dat het je kon ontroeren, Ayesha. Iedereen die geleden heeft komt tot zo''n punt vermoed ik, te constateren dat ''ze'' niet weten wat ze doen! Het zijn cruciale genadige momenten in het leven te mogen vaststellen hoe het staat. Begint dan het leven? Hartelijk dank, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 01:02 |
Voor Anneke Bakker2: ... aan wat zodanig ver kan gaan dat hij zich als het ware God waant (die bezig is de wereld te herscheppen). Het ik wil telkenmale het ''zelf'' overtreffen, wat uiteraard niet kan, maar alleen al deze poging is de oorzaak van veel ellende. Zeer summier samengevat, maar ik hoop dat je er iets aan hebt! Dank om te lezen! Heel hartelijk, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 00:59 |
Voor Anneke Bakker: Dank voor het compliment, Anneke! Inderdaad, zo lijkt het er naaruit te zien, dat wij het ik moeten laten ''sterven'' op het kruis van het dualisme verticaal/horizontaal) willen wij liefde kunnen opbrengen voor de ander. Het ik moet teruggebracht worden naar zijn toegewezen plaats, en dat is dienaar zijn. Het ik als aanwijzing van bvb onze persoon zijn ''ik ben Jacky'' of ''ik ben Anneke''. Dat is het ik z''n terrein, maar in z''n waan meet hij zich hogere dingen .. |
|
ela: | Dinsdag, januari 31, 2012 16:15 |
Het toegeven van onmacht en zich neerleggen bij de feiten, aanvaarden van wat gebeurt, wetend dat anderen er zich beter bij voelen, dat is liefde voor de mens zonder onderscheid. ela |
|
Esther36: | Dinsdag, januari 31, 2012 14:56 |
Dat was Jezus zei toen hij aan de paal hing? Vergeving is iets dat niet iedereen kan.. Of begrijp ik het dan niet goed? Gr Esther |
|
wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 31, 2012 12:39 |
als je dat kunt zeggen en voelen ben je al een eind gevorderd op de bewustzijnsladder... je oude ik kan dan sterven en met je nieuwe ik (volgens mij toch noodzakelijk maar dan de niet hebzuchtige ik maar die met onvoorwaardelijke liefde)kun je je nieuwe leven aanvangen... fijne dag Jacky hartelijke groet wr |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 31, 2012 09:41 |
Bijzonder fraai gedicht lees ik hier Jacky. Pas wanneer het''ik'' gestorven is kun je leven voor de ander. Dank voor je lieve reactie en warme groet Anneke |
|
Auteur: Jacky Van den Berghe | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 31 januari 2012 | ||
Thema's: |