je bent wat traag
antwoorden zijn vaag
denken lijkt langer te duren
door het in de verte turen
in theatraal gebaar
zoeken je handen mee
vingers vinden pluizen
als tijdelijk houvast
wij tasten samen af
of dat wat wij hadden
nog kan vonken maar
er blijkt slechts een zwart gat
dat onontkoombaar
groter wordt
waarvan jij de randen pakt
en meegaat in onzekerheid
jij raakt jezelf kwijt
verdwalend op de vlakte
toch vind je in algemene zwakte
eindelijk de weg naar open zee
wil melker
31/01/2012
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 01, 2012 03:09 |
Vingers vinden pluizen, heel mooi! Groetje, Jacky |
|
ela: | Dinsdag, januari 31, 2012 16:23 |
Zeer voelbaar geschreven. ela |
|
windwhisper: | Dinsdag, januari 31, 2012 11:34 |
een brok in mijn keel warme groet dikke kus Cobie goede morgen Wil |
|
cinke1978: | Dinsdag, januari 31, 2012 10:14 |
mooi. een zoektocht naar het onbekende. liefs cin en jay |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 31 januari 2012 | ||
Thema's: |