bevroren
Jarenlang
schoof
tergend traag
klonters ijs
door mijn aderen.
Verdriet
veranderde
ieder druppeltje geluk
in snijdende kou.
Vandaag
neem ik een hap
uit de zon
en schud
het smeltwater
uit mijn haren.
Voorgoed!
Reacties op dit gedicht
| *Fabian*: | Woensdag, januari 05, 2005 21:05 |
| waaw, het straalt eraf, nog veel succes. X |
|
| Raar mie: | Zondag, juni 02, 2002 19:01 |
| 'k ben blij voor je meid geniet ervan, laat dat stukje zon in je hartje terechtkomen en bewaar het er het zou er een mooi plekje hebben tussen al die mooie woordjes die in je hartje zitten |
|
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, mei 13, 2002 02:37 |
| een hap uit de zon.. kijk uit dat je bek niet verbrand.. Vroeg me al waarom de zon zo vaak weg is.. Je hebt het arme ding bang gemaakt.. ***Giegel*** Mooi gedicht op een mooie manier verwoord! |
|
| Anneke Van Nuffel: | Zaterdag, mei 11, 2002 21:11 |
| hoi tineke prachtig! heel mooi! liefs anneke |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, mei 11, 2002 11:05 |
| whowie krijg de spetters hier nog mee ;-) heerlijk positief om te lezen! heel mooi! liefs Marina |
|
| waterval: | Zaterdag, mei 11, 2002 03:50 |
| voilà.....dat is positief... héél héél mooi..... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 8-9-tineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||